Charakterystyka Pszczoły Elgon:
Świat pszczelarski od lat czeka na wyhodowanie pszczół odpornych na warrozę. Wtedy można by zarzucić chemiczne leczenie naszych pszczół przeciwko tej chorobie, zmniejszyć by były koszty prowadzenia pasieki, a także czasochłonność. Od kilku lat trwają badania nad wyprowadzeniem linii pszczół radzących sobie z pasożytem Varroa. W tym celu przebadano wiele gatunków oraz ras pszczół i dziś wiadomo, że wśród nich kilka radzi sobie całkiem dobrze z Varroa destructor, na przykład pszczoła wschodnia – Apis cerana. Wśród podgatunków Apis mellifera, stwierdzono w różnych raportach odporność na pasożyta w populacjach pszczół południowoafrykańskich – Apis mellifera capensis. Również badania pszczół wyżyny afrykańskiej – Apis mellifera scutellata dowiodły, że rasa ta radzi sobie z inwazją tego roztocza. Inną rasą wydającą się być odporną na warrozę są pszczoły egipskie – Apis mellifera lamarckii, oraz pszczoły Pólnocnej Afryki – Apis mellifera intermissa. Także wśród krainek jugosłowiańskich napotkano populacje odznaczające się odpornością na warrozę.
Badania pokazały, że największą produkcyjnością odznaczają się A. m. monticola i jej krzyżówki. Inną ważną cechą jest odporność na zimno. Pszczoły tej populacji i jej krzyżówki rozpoczynały dzień pracy wcześniej od innych pszczół oraz kończyły go znacznie później. Niemieccy pszczelarze, z którymi nawiązałem kontakt, określają pszczoły Elgon jako mocne, odporne na nosemozę, chorobę roztoczową, z instynktem higienicznym, doskonale radzącą sobie z grzybicą otorbielakową czy zgnilcem. Dla szwedzkich naukowców najważniejsze było jednak badanie odporności na warrozę. Do wielu pasiek na terenie Szwecji rozesłano matki Elgon – czystorasowe oraz krzyżówki. Doświadczenia trwają. Część pszczół nie wykazuje odporności, inne rodziny charakteryzują się zdolnością nad kontrolowaniem i ograniczaniem liczebności pasożyta. Twórca pszczoły Elgon – Erik Österlund
